Beste rollers en lopers,
Het jaar 2023 is begonnen. Geen nieuwe voornemens voor mij. Het is dan een soort van bekennen dat je vorig jaar iets niet goed hebt gedaan. Ik probeer te leven zoals ik ben. En als het niet goed gaat moet ik het van mezelf op het moment aanpakken dat het speelt. Hoewel ik altijd wel wat traag van begrip ben qua signalen vanuit het lijf, kort gezegd vaak te laat.
Vorige keer heb ik beloofd te delen hoe ik jaren geleden bij o4 rolstoelen terecht kwam.
Ik weet het nog goed, we hadden een personeelsfeest. Jan Troost was in die tijd mijn collega. Hij kwam binnen in een mooie rolstoel waarvan de rugleuning me gelijk opviel. Uiteraard rolde ik direct naar hem toe. Ik wilde alles weten van de rolstoel. Die rugleuning leek me heerlijk. Juist op dat moment ging het niet goed met mijn lijf, mijn onderrug was een groot probleem.
Het lijkt wel dat je lijf elke 5 a 6 jaar in een soort reset komt. En laten we eerlijk zijn, veel zitten is voor iedereen niet goed. Maar ja, we hebben niet altijd een keuze. Ik mocht via de Wmo nog geen nieuwe aanvraag doen, omdat mijn gebruikerslimiet van 5 jaar (is nu 7 jaar) nog niet was bereikt. De fysiotherapeut gaf aan dat het goed zal zijn om elke 20 minuten anders te gaan zitten. Bij een bureaustoel gaat dat makkelijk, maar een rolstoel is vaak toch anders.Ergonomisch gezien zijn lang niet alle rolstoelen een hoogstandje van ergonomisch zitten. Dus kwam daar het lastige altijd zakkende opblaas kussentje tussen je rug en de leuning.
Daarnaast had ik, net zoals zovele rollers onders ons, gewoonweg de energie niet om die soms ingewikkelde molen van de Wmo in te gaan. Juist omdat mijn lijf op dat moment zo lastig was.Want is de rolstoel eenmaal toegekend en wijk je af van de standaarden vastgesteld binnen de Wmo. Dan betekent dat heel veel tijd en werk besteden aan het verzamelen van bewijs waar het niet goed met je gaat. Alleen het denken daaraan ontmoedigd mij al om er überhaupt aan te beginnen.
Via personeelszaken kreeg ik uiteindelijk de tip om dan wel een goede rolstoel via de UWV voor mijn werk aan te vragen. Dan zat ik op mijn werk tenminste goed. Zo gezegd, zo gedaan. En dat was het moment dat ik voor de o4 kon gaan. Wat een verademing, vooral de ondersteuning in de rug. Tijdens vergaderingen en congressen kon ik even lekker in de ligstand, lekker achterin de zaal. Waarom achterin? Nou ja, het is en blijft toch een ding hoor voor mij, om tijdens het werk even te liggen.
Maar het resultaat was al heel snel verbazingwekkend. Ik ging binnen 2 maanden van 2 x in de week naar de manueeltherapeut, naar 0 keer.
De volgende keer vertel ik daarover meer, en ook mijn ideeën daarbij.